دیفن‌باخیا یک گیاه زینتی با نام علمی Dieffenbachia از خانواده گل‌شیپوریان (آراسه) است. این گیاه اصلی‌ترین زادگاهش در مناطق استوایی آمریکا، به ویژه برزیل، قرار دارد.
برگ‌های دیفن‌باخیا دارای طرح‌ها و رنگ‌های زینتی هستند. غالباً روی پس زمینهٔ سبز برگ، لکه‌ها و خطوط سفید یا زرد قرار دارند که به طرح زیبایی به برگ‌ها می‌بخشند.
این گیاه دارای محتوای سمی است. در صورت خوردن قسمت‌های گیاه، به ویژه برگ‌ها، می‌تواند به مسمومیت، تورم و عوارض دیگر در افراد منجر شود. به همین دلیل در محل‌هایی که کودکان یا حیوانات خانگی حضور دارند، باید با احتیاط استفاده شود.
ساقه‌های دیفن‌باخیا نسبتاً نرم و آبکی هستند. ساقه‌های بالایی از لحاظ رشد و فعالیت بیشتری در مقایسه با ساقه‌های پایینی برخوردار هستند. برگ‌ها اغلب به صورت غلافی و با طرح‌های خاص پوشیده‌اند.
این گیاه به تهویه هوا و آبیاری مناسب نیاز دارد و حساسیت نسبت به عدم تهویه هوا و زیادی آب دارد.
از آنجا که دیفن‌باخیا گیاهی سمی است، در صورت داشتن آن در منزل یا محیط‌های دیگر، توصیه می‌شود از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه داشته شود. همچنین، در صورتی که با این گیاه کار دارید، دقت و احتیاط لازم را رعایت کنید.
انواع گل دیفن باخیا
دیفن‌باخیا ، انواع مختلفی با ترکیبات مختلف رنگ و طرح در برگ‌ها وجود دارد. البته تعیین انواع خاصی از دیفن‌باخیا بسته به تنوع و تغییرات در زمان و مکان می‌تواند دشوار باشد. اینجا چند نمونه از انواع دیفن‌باخیا ذکر شده است:
- دیفن‌باخیا سگوندا: این نوع دیفن‌باخیا دارای برگ‌های بزرگ و بور دار با طرح‌های قهوه‌ای تیره یا بنفش است.
- دیفن‌باخیا رافیدا: این نوع دیفن‌باخیا دارای برگ‌های بزرگ و تیره با لکه‌های سفید روی برگ‌هاست که به طرح زیبایی دسترسی می‌دهد.
- دیفن‌باخیا تروپیکال: این نوع دیفن‌باخیا دارای برگ‌های بزرگ با طرح‌های پراکنده‌ای از لکه‌ها و خطوط سفید یا زرد رنگ است.
- دیفن‌باخیا سپنتا: این نوع دارای برگ‌های بزرگ و تیره با لکه‌های سفید بزرگ به وفور است.
- دیفن‌باخیا ممفیس: این نوع دارای برگ‌های بزرگ و گلابی‌رنگ با خطوط و لکه‌های سفید است.
- دیفن‌باخیا تراوندی: این نوع دارای برگ‌های ضخیم با لکه‌های بزرگ سفید روی زمینه سبز است.
- دیفن‌باخیا سبینوزا: این نوع دارای برگ‌های بزرگ و مستطیلی با رنگ پررنگ سبز تیره و خطوط سفید است.
- دیفن‌باخیا مارسیا: این نوع دارای برگ‌های بزرگ با ترکیبات معقّد رنگ و طرح روی برگ‌هاست.
این تنوع در انواع دیفن‌باخیا‌ها از اصلی‌ترین دلایل محبوبیت این گیاه در زینتی‌سازی منازل و محیط‌های کاری است. به عنوان تذکر، بهتر است پیش از خرید و نگهداری هر نوع گیاه زینتی، به مراجعه به منابع معتبر و مشورت با کارشناسان برای دانش و اطلاعات دقیق‌تر پیرامون نیاز‌ها و ویژگی‌های آن نوع از گیاه بپردازید.
نگهداری از گیاه دیفن باخیا
نگهداری از گیاه دیفن‌باخیا به دلیل ویژگی‌های خاص این گیاه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اما برای نگهداری خوب از این گیاه باید دقت داشت که دیفن‌باخیا به نور متوسط تا کم نیاز دارد. از نور مستقیم آفتاب پرهیز کنید، زیرا می‌تواند باعث سوختگی برگ‌ها شود. بهتر است گیاه را در نور پراکنده قرار دهید. دمای مناسب برای دیفن‌باخیا در بازهٔ 18-24 درجه سانتی‌گراد است. از دماهای پایین‌تر از 15 درجه سانتی‌گراد و بالاتر از 30 درجه سانتی‌گراد پرهیز کنید.
این گیاه به رطوبت نسبتاً بالا علاقه دارد. برای افزایش رطوبت محیط، می‌توانید از روش‌هایی مانند استفاده از تراشه‌گذاری آب در ظرف زیر گلدان یا استفاده از سازگار‌های رطوبتی استفاده کنید. زمان آبیاری بسته به شرایط محیطی متفاوت است، اما به طور کلی، زمانی که خاک رطوبت خود را از دست داده، آبیاری کنید. از خشک شدن طولانی خاک جلوگیری کنید، اما همچنین از زیادی آبیاری هم پرهیز کنید تا ریشه‌های گیاه خفه نشوند.
برای دیفن‌باخیا از خاکی با خواص خوب زهکشی استفاده کنید. خاک غنی از مادهٔ آلی مناسب است. در فصول رشد، از بهار تا پاییز، گیاه را هر ۴ تا ۶ هفته یکبار با کود مخصوص گیاهان داخلی تغذیه کنید اگر برگ‌ها زیاد شکسته شده یا زرد شده‌اند، آن‌ها را از گیاه بردارید تا انرژی اضافی را به سمت برگ‌های سالم هدایت کنید.
برای پیشگیری از آفات و بیماری‌های گیاه، می‌توانید به طور دوره‌ای از گیاه سمپاشی کنید. اگر گیاه بزرگ‌تر شده و گلدان کوچک به نظر می‌آید، زمانی که ریشه‌ها از دست داده‌اند، گلدان بزرگ‌تری برای گیاه انتخاب کنید.
با رعایت این موارد، می‌توانید گیاه دیفن‌باخیا را به خوبی نگهداری کرده و از زیبایی آن لذت ببرید.
انواع دیفن باخیا ابلق
دیفن باخیا ابلق یا همان "Dumb Cane" با نام علمی Dieffenbachia amoena، گیاهی است که دارای برگ‌های پهن و ساقه‌های نرم می‌باشد. این گیاه به دلیل نقوش و الگوهای منحصر به فرد روی برگ‌هایش، در میان گیاهان خانگی زیبایی ویژه‌ای دارد. دیفن باخیا ابلق برای رشد به نور کافی نیاز دارد اما نور مستقیم را تحمل نمی‌کند، همچنین خاک آن همیشه باید مرطوب باشد. این گیاه به‌طور ایده‌آل در محیط‌های گرمتر رشد می‌کند.
دیفن باخیا ابلق گیاهی سمی است. در فرآیند تکثیر و تبادل این گیاه، حتما باید مراقبت کرده و از دستکش استفاده نمود به طوری که از تماس با شیره‌ی سمی این گیاه جلوگیری کرد، چرا که باعث سوزش و ناراحتی شدید می‌شود. همچنین باید از دسترسی نوزادان و کودکان کوچک که ممکن است برگ‌های آن را به دهان ببرند، دوری کرد. قطره‌های شبنم مانند روی برگ‌های این گیاه نیز به عنوان قسمتی از سمی بودن آن شناخته می‌شوند.
باید توجه داشت که در صورت بلعیده شدن، تماس با دهان، زبان و حلق با این گیاه می‌تواند آسیب وارد کند و باعث تنگی نفس یا مشکلات در تکلم شود. حتی سم این گیاه در صورت جوشانده شدن نیز از بین نمی‌رود. از این رو باید با دقت بسیار زیاد با این گیاه برخورد کرد و اقدامات ایمنی لازم را انجام داد.
علت رشد نکردن گل دیفن باخیا
عدم رشد گل در گیاه دیفن باخیا ممکن است به دلایل مختلفی باشد. این مسائل می‌توانند از شرایط محیطی، مراقبت‌های نادرست، یا مشکلات ریشه‌ها ناشی شوند. از جمله عوامل مختلفی که ممکن است باعث عدم رشد گل در گیاه دیفن باخیا شوند عبارتند از :
- نور ناکافی یا نور زیاد: دیفن باخیا به نور متوسط تا کم نیاز دارد. اگر گیاه در مکانی با نور زیاد قرار دارد، ممکن است باعث سوختگی برگ‌ها شود و در نتیجه رشد گل کاهش یابد. همچنین، نور کافی نیز برای رشد گل ضروری است.
- آبیاری نامناسب: آبیاری نامناسب می‌تواند باعث خشکی یا رطوبت زیاد خاک شود که هردو می‌توانند به توقف رشد گل منجر شوند. بهتر است زمانی که خاک رطوبت خود را از دست داده، آبیاری کنید.
- رطوبت ناکافی یا زیاد: دیفن باخیا به رطوبت معتدل نیاز دارد. رطوبت ناکافی می‌تواند باعث خشک شدن برگ‌ها و توقف رشد گل شود. از طرف دیگر، رطوبت زیاد می‌تواند به مشکلات قارچی و بیماری‌ها منجر شود.
- خاک نامناسب: استفاده از خاک با دبه‌دبه‌گی نامناسب یا خاکی که زهکشی مناسب ندارد، می‌تواند به مشکلات ریشه‌ها و توقف رشد گل منجر شود.
- کود نادرست: استفاده از کود‌های نامناسب یا زیاد می‌تواند به تخریب ریشه‌ها یا اختلال در توازن عناصر غذایی منجر شود و در نتیجه رشد گل کاهش یابد.
- مشکلات ریشه‌ها: اگر ریشه‌های گیاه دچار مشکلاتی مانند ریشه‌های خفه شده یا عفونت‌های قارچی شده‌اند، رشد گل ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
- محیط نامناسب: دماها، رطوبت و سایر شرایط محیطی نامناسب می‌توانند رشد گل را تحت تأثیر قرار داده و به توقف آن منجر شوند.
برای حل این مشکل، ابتدا باید علت دقیق عدم رشد گل را تشخیص داده و از طریق تنظیم نور، آبیاری، خاک، کوددهی و محیط محیطی، به بهبود وضعیت گیاه بپردازید. در صورت نیاز، مشاوره با کارشناسان گیاهان زینتی می‌تواند مفید باشد.
تکثیر دیفن باخیا
دیفن‌باخیا را می‌توان از طریق تکثیر مختلفی مانند تقسیم ریشه، برش‌های برگ، و نهالک‌زنی از بذر تکثیر کرد. در زیر به توضیح مختصری از هر یک از این روش‌ها می‌پردازم:
- تقسیم ریشه (تقسیم گیاه): این روش به تقسیم گیاه اصلی به گیاه‌های جدید و تکمیل رشد آن‌ها می‌پردازد. برای انجام این کار، گیاه را از گلدان خارج کرده و ریشه‌ها را به دقت تقسیم کنید، به‌طوری که هر قسمت دارای حداقل یک یا دو برگ و ریشه باشد. سپس این بخش‌ها را در گلدان‌های جداگانه با خاک مناسب جا دهید و مراقبت کنید.
- برش برگ (تکثیر از برش‌های برگ): برای این روش، می‌توانید یک برگ سالم با مقداری از ساقه آن برید. برگ را در آب گذاشته و بگذارید ریشه‌ها ایجاد شود. سپس برگ را در گلدان با خاک مناسب جا دهید و مراقبت کنید تا نمونه جدید رشد کند.
- نهالک‌زنی از بذر: این روش زمان‌برترین روش تکثیر دیفن‌باخیا است. بذرهای خشک و تازه‌ترک‌خورده را در گلدان‌ها با خاک مناسب کاشته و روزی حدود 2 تا 4 هفته برای سبز شدن منتظر بمانید. پس از ظاهر شدن گیاهچه‌ها، آن‌ها را به تدریج به شرایط نور و رطوبت طبیعی عادت دهید.
در تمام روش‌های تکثیر، مهمترین نکته دقت در انتخاب محیط مناسب، مراقبت از رطوبت و نور، و استفاده از خاک مناسب است. همچنین، باید توجه داشته باشید که در ابتدا نواحی زیر برگ‌ها ممکن است گیاه‌های جدیدی را ایجاد کنند. این نواحی را به آرامی جدا کنید و در گلدان‌های جداگانه بکار ببرید. به‌طور کلی، صبورانه و با دقت به تکثیر دیفن‌باخیا بپردازید تا نتایج بهتری حاصل شود.